Αν δεν υπήρχε αύριο...

Το καλό με τις διακοπές είναι ότι έχεις άπειρο ελεύθερο χρόνο να κάνεις ότι θες..ένα από τα πράγματα που μου αρέσει εμένα είναι να κατεβαίνω στην θάλασσα με ένα καλό βιβλίο και να διαβάζω με τις ώρες. Πρόσφατα δανείστηκα από μια πολύ καλή μου φίλη και γειτόνισσα στο Χαλκούτσι και την ευχαριστώ πολύ γι' αυτό ένα βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα..Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά διαβάζω βιβλίο της και υπόθεση του συγκεκριμένου μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή και με την πρώτη ευκαιρία που έμεινα μόνη ξεκίνησα να το διαβάζω. Δεν διστάζω να σας αποκαλύψω ότι μέσα σε δύο μέρες το είχα διαβάσει και είχα μαγευτεί με την πλοκή του βιβλίου. Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να βρείτε ένα αντίτυπο του βιβλίου "Αν δεν υπήρχε αύριο" της Μαρίας Τζιρίτα, Εκδόσεις Ψυχογιός και να το διαβάσετε. Αξίζει λίγο από το πολύτιμο χρόνο σας..


Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου για να έχετε μια ιδέα:

Η Κατερίνα μένει μόνη με δύο παιδιά, όταν ο άντρας της την εγκαταλείπει για μια άλλη γυναίκα, έπειτα από είκοσι χρόνια γάμου. Ο Γιάννης, πλούσιος και όμορφος στα σαράντα πέντε του χρόνια, δεν έχει γνωρίσει ποτέ την αγάπη. Ο Μιχάλης, φιλοχρήματος και αγχώδης σε όλη του τη ζωή, μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο. Η Μαριλένα, μια εικοσιδυάχρονη κοπέλα, περιμένει τον άντρα των ονείρων της για να ξεφύγει από την καταπιεστική οικογένειά της . Την 1η Απριλίου 2009 αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι εγκλωβίζονται στα χαλάσματα του κτιρίου μιας αμερικανικής τράπεζας ύστερα από βομβιστική επίθεση. Μαζί τους κι ένας μυστηριώδης άντρας, ο οποίος, λίγο προτού ξεψυχήσει, τους εξομολογείται ένα τραγικό όσο και απίστευτο μυστικό. Για να τους βοηθήσει να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους; Για να τους παρηγορήσει; Ή μήπως για να τους δώσει μια τελευταία ευκαιρία να βρουν την προσωπική τους ευτυχία; Κανείς δε θα μάθει ποτέ? Αυτό το μυστικό όμως, που τους δένει με έναν όρκο σιωπής, τους αναγκάζει να δουν τη ζωή τους με άλλο μάτι και να προσπαθήσουν να βρουν την ευτυχία, ακόμα κι αν γι' αυτούς αλλά και για ολόκληρη τη Γη δεν υπάρχει αύριο...

Ζωγραφίζοντας βότσαλα για το χειμώνα!

Ποιος δεν έχει πάει θάλασσα και δεν έχει μαζέψει πέτρες και κοχύλια από την παραλία όση ώρα ήταν εκεί και έκανε ηλιοθεραπεία πίνοντας το καφεδάκι του κάτω από το καυτό ήλιο του καλοκαιριού? Εγώ προσωπικά το έχω κάνει άπειρες φορές και έχω αρκετά αποθέματα σε διάφορα σημεία του εξοχικού μου στο υπέροχο Χαλκούτσι, Ωρωπού..όμως δεν θα ήταν ωραίο να τα βλέπαμε στην καθημερινότητά μας όλο το χειμώνα? Ψάχνοντας για ιδέες επισκέφτηκα την αγαπημένη μου ιστοσελίδα ftiaxto.gr και ξετρελάθηκα με την ιδέα της ομάδας...βοτσαλο-τέρατα με μαγνήτες.

 

Η ιδέα του ftiaxto.gr είναι πολύ ωραία και πολύ διασκεδαστική και σας προτείνω να το δοκιμάσετε και σεις..δεν θέλει κόπο και τα υλικά είναι απλά..το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο φαντασία και δημιουργείς κάτι μοναδικό για να έχεις να θυμάσαι από τις διακοπές σου.

 

 

Καλώς Ήρθατε...

Καλησπέρα Φιλαράκια....
 
Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα να δημιουργήσω αυτό το blog. 
Είναι μια απόπειρα να μπορέσω να μπω στην καθημερινότητα σας και να σας προτείνω  ότι τρέλα μου ήρθει να κάνω για να περάσει η ώρα μου..Μπορεί σε μερικούς αυτό να φαίνεται παράξενο αλλά είναι κάτι που είχα καιρό στο νου μου να κάνω.
Όλοι οι δικοί  μου άνθρωποι ξέρουν ότι είμαι ανήσυχο πνεύμα και πάντα μου αρέσει να πειραματίζομαι με νέες και παράξενες ιδέες..Λένε ότι είναι χαρακτηριστικό του Υδροχόου να μην σταματά ποτέ και να θέλει να δοκιμάζει καινούργια πράγματα με το Οξύ φιλοσοφικό και εφευρετικό πνεύμα. Οπότε όποιος έχει το θάρρος τον τολμώ να δοκιμάσει να μείνει στην παρέα μας και να πεί τις απόψεις του πάνω στα δίαφορα θέματα που θα συναντήσουμε στο μέλλον.......Η περιπέτεια ξεκινά..

 
   
                                             Καλή μας αρχή και καλά να περάσουμε...